Vergaderingen. We hebben er allemaal een hekel aan.

• Vergaderingen die maar doorgaan en doorgaan.
• Vergaderingen waarbij niemand zijn mond opentrekt en er achteraf in de wandelgangen wordt geklaagd.
• Vergaderingen met een inhoud waarvan je denkt, dit had ook via de mail gecommuniceerd kunnen worden.
• O ja en de vergaderingen waarbij juist iedereen door elkaar heen zit te tetteren en niemand de leiding heeft.

We zeggen allemaal dat we een hekel hebben aan het vergaderen om het vergaderen, toch? Jij toch ook?

Okay, dan heb ik nu even het volgende punt: Waarom maken we er als mens dan een sport van om in ons eigen hoofd de grootste vergadering ooit te voeren?

Ik hoor jullie nu denken? ‘Wat bedoelt ze? Ik snap het niet, leg eens uit.’

Heel de dag door hebben we gedachten. Volgens de geleerden hebben we gemiddeld 40.000 gedachten per dag. Serieus? Om gek van te worden! Gedachten als: “Moet ik dat wel doen? Ik zou er gewoon iets van zeggen. Belachelijk! Wat denken ze nu wel niet? Nou kom op, stel je niet aan! Waarom zegt zij dat? Jemig, wat een eikel! Wat moet ik hier nu mee? Ben er nu echt helemaal klaar mee! Nou dan doe ik het toch niet meer! Hoe kan ik dit oplossen? Ik snap er niks van! Wat eten we straks? O nee als mijn man maar geen seks wil vandaag! Whaaaaaaa, ik kan niet meer!”

Ik vergelijk deze gedachten met een soort van vergadering. Een interne vergadering. En het grappige is dat deze vergadering zich volledig, meestal in stilte, afspeelt in iemands hoofd. Echt briljant!

Stel je even je hoofd voor. In dat hoofd is een mooie, ovale tafel en aan die tafel zitten allemaal deelnemers. Er lopen er ook een aantal te ijsberen en misschien ligt een enkeling wel met zijn hoofd op tafel te bonken en zitten er een paar onder de tafel. Nou, deze groep deelnemers, behandelt per dag heel veel onderwerpen, ook wel agendapunten genoemd. Je kunt je voorstellen dat er bij het ene hoofd meer agendapunten zijn, dan bij het andere hoofd al naar gelang de focus van het hoofd. Desalniettemin zijn het er behoorlijk veel.

En in jouw hoofd, tijdens jouw interne vergadering, gebeurt dat waaraan we allemaal, maar dan ook allemaal een hekel hebben;

Er is godsamme helemaal niemand die de voorzittersrol op zich neemt!

Er is niemand die zegt: “Okay, we discussiëren hier 30 minuten over en dan nemen we een besluit.” Ook is er niemand die de tijd bewaakt tijdens dit interne overleg .We houden zelfs niet bij wat we meenemen voor een volgend keer of wat nu van de agenda kan. Nee, nee, nee, eens een agendapunt blijft, minstens drie dagen en twee nachten, een agendapunt.

Tja en dan snap ik dat iedereen gek wordt van zichzelf!

Mensen, maak jezelf eens voorzitter van deze interne vergadering. Zorg dat de tijd ook wordt bewaakt en check de zelf bedachte afspraken regelmatig. Laat iedereen aan het woord. En dit vind ik de allerbelangrijkste;

Nodig een externe gast uit en vraag eens wat deze persoon denkt bij de agendapunten!

Ik denk dat deze externe de interne vergadering even kan opschudden zodat we daarna weer ontspannen en vrij van hoofdzorgen door kunnen met de rest van ons leven!

Wie zou jij als externe gast kunnen uitnodigen? En zou het kunnen dat het per onderwerp van je agenda ook iemand anders kan zijn?