“Waarom zit daar een gordijntje mama?”

We zitten in het vliegtuig. Onderweg naar Londen.
Onze dochter Valerie van 12 vliegt voor het eerst. Volgend jaar gaat ze naar de middelbare school en we willen haar verwennen met een bijzondere ervaring: vliegen hoog in de lucht en rondlopen in een wereldstad. Met alleen je papa en mama zonder je zussen en andere zorgen.

En toen vroeg ze me net dit. “Waarom zit daar een gordijntje?”
En ik moet haar het antwoord schuldig blijven. Ik weet het ook niet,
Ik hoor mezelf zeggen: “Ja, daar achter zitten de mensen van de eerste klasse.”

“Oké zegt ze, maar waarom zit daar dan een gordijntje tussen ons en die mensen?”

Getverderrie. Ik weet het niet.
En alle antwoorden die ik nu bedenk , vind ik eerlijk gezegd toch wat maf.
– zodat we elkaar niet zien.
– zodat ze ons niet zien.
– misschien krijgen ze daar champagne en wij water en het is beter dat we daar niet mee geconfronteerd worden.
– er gebeuren hele enge dingen achter het gordijntje.
– het is beter voor de luchtstroming.
– het is om besmettingen tegen te gaan.
– het is om het kaf van het koren te scheiden.

Whaaaa. Echt. Ik zit in dezelfde verwondering en verwarring als mijn twaalfjarige. Ik vind deze trip nu al geslaagd. Het leven zien en horen en beleven met de ogen van een kind.

Enne….weet iemand van jullie wel waarom er een gordijntje is?

NB. Tijdens het opstijgen en dalen ging het gordijntje open. Hilarisch!