Ik vind het één van de de grootste en pijnlijkste misvattingen.

‘Feedback’ vrij vertaald ‘Voedingterug’.

Dus. Stel je eens voor.
Je bent chefkok in je eigen restaurant en de mensen sturen jouw ‘voeding’ terug omdat ze het vies vinden. Of omdat ze de smaak niet begrijpen. Of omdat het niet smaakt zoals zij het gewend zijn. Of omdat ze het anders bereid willen zien.

En jij als kok krijgt je eten terug en ze zeggen erbij: “Zie het als cadeautje”.
En of jij dan als kok je gerecht wilt aanpassen, veranderen of zelfs niet meer wilt serveren.
En dit mag je dan ook nog eens zien als “cadeautje” waar je blij mee mag zijn.

Hoe dan?
Hoe kan dit nu als cadeautje zien?

Het voelt in eerste instantie toch super klote?
Het voelt toch als afwijzing?
Het voelt toch als, jij doet het niet goed (want iemand stuurt het niet voor niks terug de keuken in)?

Over smaak valt niet te twisten.

Dat wat iemand doet, bereidt, maakt of er op een bepaalde manier uit laat zien ‘zegt’ wat over die persoon.
Wat ik daar vervolgens weer van vind, is slechts mijn mening, slechts mijn oordeel, slechts mijn goed- of afkeuring. En dat zegt weer alles over mij.

Over smaak valt niet te twisten.

Dus zullen we, in plaats van elkaar afserveren, over onze smaken praten, onze smaak bespreken, onze smaak onderzoeken, onze smaak verfijnen en onze smaak hierdoor ontwikkelen.

Want hé niet alles wat er op je bord ligt is vies….
Tenzij je niet verder hebt leren én durven proeven dan je mond groot is!

Nb. Ik gebruik in al mijn gerechten hetzelfde hoofdingrediënt. (Zie foto).
Ik ben benieuwd hoe mijn gerechten bij jullie in de smaak vallen.
En benader de kok alsjeblieft met liefde. Ik doe ook maar gewoon mijn best om er iets van te maken in mijn eigen Kumpany.