Weet je wat ik denk.
Dat we moeten stoppen met problematiseren, diagnosticeren en labelen.

En. Niet geheel onbelangrijk.

Hulpverleners die anderen graag redden, houden mensen afhankelijk.
Ik ga er niet van uit dat iemand ‘gered’ moet worden.
Integendeel.
Ik geef je een liefdevolle schop onder je kont, laat je weer lachen en rechtop staan. Ik vraag alleen in het begin of je zelf vrijwillig gebukt gaat staan.

“Niet dankzij Bregje is het me gelukt om het leven weer aan te kunnen.
Nee.
Ondanks Bregje is het me gelukt.”

Jaaaahaaa, denk daar maar over na…;-)

-Leren omgaan met het ongewisse.
-Leren omgaan met afwijzing, pijn, verdriet, schaamte en schuld.
-Liefdevolle humor als belangrijke component in het leven ipv blijven hangen in de terminale serieusheid waar menig volwassene zich zeer intellectueel mee voordoet.
-Van controle en angst naar improviseren en vertrouwen.

Zoiets denk ik. Zoiets doe ik.
En wil jij ook zoiets leren en doen?

Dat kan.
Bel of mail even.

Of begin op deze plek. Vind je meer info.

Nb. Alleen voor mensen die écht willen. En voor mensen die lef hebben.
Je krijgt namelijk mijn oprechte liefde en aandacht. En dat is best eng in een wereld waar niet écht meer aandacht is voor elkaar…

?It’s gonna be a bumpy ride ?